Timok (lat. Timacus) je reka u istočnoj Srbiji. Zapravo Timok je skup reka sa istim imenom i pridevom ispred (Crni Timok, Beli Timok, Svrljiški Timok, Trgoviški Timok, Veliki Timok). Od izvora Svrljiškog Timoka do ušća Velikog Timoka u Dunav ima 203 km. Reka teče kroz Srbiju, a poslednjih 15 km predstavlja granicu Srbije i Bugarske. Ušće se nalazi na nadmorskoj visini od 28 m, što predstavlja i najnižu tačku u Srbiji. Timok je deo Crnomorskog sliva sa protokom od 24 m³/s, a može da dosegne i 40 m³/s. Timok je desna i poslednja pritoka Dunava U Srbiji.
Timok je širok 35 m, a dubok 0,5 – 1,5 m. Njegova najveća leva pritoka je Vražogrnačka reka (45 km), a potom ulazi u epigenetsku Vražogrnačku klisuru duboku oko 150-240 m, koja se pruža u dužini 4,5 km. Odatle protiče kroz erozivno proširenje kod sela Trnavca i ulazi u Veliku klisuru ili Sokolovicu sa mnogim meandrima. Neki od njih su: Straževica (viseći meandar), koji se nalazi sa desne strane Timoka. On teče po aluvijalnoj ravni širokoj 300 – 1000 m, do sela Veljkova i na dužini od 18 km po aluvijalnoj ravni Dunava.
Utiče u Dunav 10 km, istočnije od Negotina, na 30 m, nadmorske visine i to je najniža kota Srbije. Na tom delu Timok predstavlja granicu prema Bugarskoj u dužini 15,5 km.
Dužina Velikog Timoka je 88 km, a površina sliva 1.222km². Zajedno sa Belim i Trgoviškim Timokom dugačak je 201,7 i ima površinu sliva 4.630 km². Njegov proticaj je najveći u blizini ušća i iznosi 300 m³/s, a najmanji svega oko 3 m³/s, što pokazuje da reka ima bujičarske odlike. Na Timoku je mala hidroelektrana Sokolovica (3,84 MW) koja proizvodi godišnje samo 17 miliona kWh električne energije. Elektrana je puštena u rad 1949. godine, a njeno protočno jezero odavno je zasuto nanosima, te hidroelektrana radi na protočnoj vodi.
 |
